Grupa wsparcia - Kraków

Kto z nas nie przeżywa odejścia ukochanego zwierzęcia ? Jedni potrafią sobie z tym jakoś sami poradzić, innych wspierają członkowie rodziny i znajomi. Niektórzy jednak nie mają z kim podzielić się tym smutnym faktem. Bywa, że zostają niezrozumiani, bądź nawet wyśmiani – bo to przecież tylko zwierzę. Dla mnie jak i dla wielu innych ludzi – to nie jest  TYLKO zwierzę. To przyjaciel z którym przeżyło się wiele wspólnych chwil i ciężko jest nam sobie poradzić z jego nieobecnością przy nas. Czujemy, że odszedł ktoś kto był nam bliski. Wiem to z własnego doświadczenia, gdyż 3 lata temu odszedł mój pies – Mikuś. To piesek którego przygarnęliśmy z podwórka – mały czarny kundelek zmagający się z wieloma chorobami m.in. wrodzoną wada serca i problemami z układem pokarmowym. Był z nami ponad 10 lat. Mimo swojej bezdomności i chorób był kochany. Z czasem się do nas przywiązał, a my do niego. To z pewnością nie był TYLKO pies – to był członek naszej rodziny i mocno przeżyliśmy jego stratę. Zabrakło jego stukania pazurkami po parkiecie, jego błagalnego wzroku wymuszającego jedzenie od każdego kto ruszał ustami, szczekania i radości kiedy ktoś wracał do domu, jego uroczego chrapania kiedy spał i uśmiechu podczas zabaw – jednym słowem brakowało jego obecności i strata mocno bolała.

Dlatego dzisiaj chciałam przedstawić Wam inicjatywę z którą wyszła fundacja „Czarna Owca Pana Kota”. Zorganizowała ona grupę wsparcia dla osób, które straciły ukochane zwierzę  i nie mogą poradzić sobie z bólem po jego utracie.

Pierwsze spotkanie odbyło się 23 maja 2012, w środę, o godz. 18. Spotkania odbywają się raz w miesiącu w siedzibie Fundacji  w Krakowie: ul. Miodowa 41 lokal 14b (II półpiętro, wejście w galeryjkę).

Na swojej stronie internetowej Fundacja wyjaśnia cele założenia takiej grupy:

„Po co powstała grupa wsparcia ?

Bo jest potrzebna, wiemy to ze swojego osobistego doświadczenia, z doświadczenia osób, które znamy.  Nie ma w Krakowie miejsca, przestrzeni przyjaznej osobom po stracie zwierzęcia, nie mają one się gdzie podziać ze swoim bólem.W sytuacji utraty warto rozmawiać, warto wyrzucić z siebie emocje: żal, rozpacz, podzielić się smutkiem, warto znaleźć się w otoczeniu, które nas wysłucha.Uczestnicząc w grupie wsparcia nie musimy być anonimowi,  albo możemy jeśli chcemy,  w grupie wsparcia nikt nie będzie uśmiechał się z niezrozumieniem słysząc, że śmierć zwierzęcia, przeżycia związane z jego chorobą, zaginięciem nie pozwalają się zapomnieć ani zlekceważyć, w grupie wsparcia zyskamy wsparcie, zrozumienie dla naszego bólu, możliwość wygadania się.Przychodząc na grupę wsparcia spotkasz osoby w podobnej sytuacji, zobaczysz że nie musisz zostać ze swoim bólem sam/a.”

Starałam się znaleźć podobne grupy wsparcia w innych miastach, ale niestety nie znalazłam nic w sieci. Może macie jakieś informacje o podobnych grupach wsparcia w swoim otoczeniu ? Jeśli tak, napiszcie o tym – na pewno wielu osobom przydadzą się takie informacje.